Nijhoff
Ik ging naar Bommel om de brug te zien
Maar ik bleef plakken in de kroeg van Mien.
Slauerhoff
Alleen in mijn gedichten kan ik wonen,
Nooit vond ik ergens anders onderdak:
Dus krijg ik elke dag weer een nat pak
En moet ik steeds opnieuw de boel verschonen.
Bloem
Denkend aan de dood kan ik niet slapen,
En niet slapend denk ik aan de dood,
Dus overdag dan zijn mijn ogen rood
En zit ik heel de tijd maar wat te gapen.
Drs. P
We rijden met de troika door het eindeloze woud
Mijn vrouw heeft immers vliegangst, krijgt het in een trein benauwd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten