Wat heeft toch deze winter lang geduurd,
Wat heeft de kou toch lang ons kunnen kwellen.
In heel mijn lijf, in al mijn lichaamscellen
Ben ik door deze kou te zeer verzuurd.
De winter heeft ons als een burcht ommuurd,
De sneeuw ging gaandeweg ons meer beknellen.
We hadden met dit weer het zwaar te stellen
Alsof een boze god het had gestuurd.
Maar nu, eind maart, het is de hoogste tijd
Dat wij aan deze ketens gaan ontsnappen
En dat de zon ons uit die burcht bevrijdt.
Kom, lente, toon je fraaiste eigenschappen,
Geef volop blijk van jouw aanwezigheid,
Verkwik ons lijf en alle lichaamssappen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten