Ik was nog nimmer in het nieuwe land
Dat nog een zee was toen ik werd geboren.
Dat Flevoland, zo zat tussen mijn oren
Daarmee krijg ik mijn leven lang geen band.
Dit echter bleek vandaag een misverstand:
Ik mocht er een gedicht gaan laten horen
Dat door een jury daar werd uitverkoren
En men beloonde mij met gulle hand.
Ik deed dus in de polder goede zaken
Omdat men mij vereerde met een prijs:
Een envelop gevuld met heel wat knaken.
Het was naar Lelystad een lange reis
Maar deze zal ik vast nog vaker maken:
Het is voor dichters daar een paradijs.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten