Het jaar is
jong. Het heeft nog weinig vlekken
Er zitten op
zijn rimpelloze huid
Wat
vuurwerkresten, hier en daar wat kruit
Maar
nauwelijks nog blauwe, beurse plekken
Er klinkt
een nieuwe hoop door in gesprekken
En
vooralsnog blijft kil cynisme uit
De neergang
van het leven lijkt gestuit
Waardoor we
oude kansen herontdekken
Maar och,
wat gaan de dagen vliegensvlug
Ik zie de
eerste rimpels al verschijnen
En reeds
wordt jonge huid al ruw en stug
De nieuwe
hoop mag echter niet verdwijnen
Want vlekken
komen al te snel terug
En verse
wonden zullen hevig schrijnen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten